Wie zijn de Zorgverbeteraars? Vijf vragen aan ….

Het jaar door komt er een collega aan het woord om antwoord te geven op een aantal vragen. Zoals: Waar krijg je energie van? Hoe vindt jij balans tussen werk en privé? In het kader van de dag van de Mantelzorg stelden wij vijf vragen aan Marjanna Bootsma.

2. Op welke tijden werk jij het liefst en ben je het meest productief?

Na de opstart met een lekkere kop koffie ben ik op m’n best in de ochtend, maar op voor mij opportune momenten werken heeft de voorkeur, dus dat kan ook in de middag of avond zijn. Zolang ik mij kan focussen, presteer ik het best. Ik combineer mijn werk voor de Zorgverbeteraars met mantelzorg voor mijn moeder van 92 die zelfstandig woont bij mij in de buurt. Sinds drie jaar is ze hulpbehoevender geworden en komt de thuiszorg twee maal daags bij haar over de vloer. Daarnaast blijven er voor mij genoeg zorgtaken over want het aantal uren dat de thuiszorg aan haar kan besteden is beperkt.

Op vrijdag komen we met het hele team bij elkaar in onze kantoorruimte in de Health Hub in Roden en na werktijd ga ik in de avond weer koken bij mijn moeder. De mantelzorg gaat uiteraard ook door in de weekenden en wordt dan ook wel eens afgewisseld met extra op mijn kleinkind passen. De mantelzorg komt in plaats van een hobby, zou je kunnen zeggen.

4. Wat is jouw connectie met Zorg?

Voordat ik in het zorgdomein terechtkwam werkte ik als secretaresse op de redactie bij de regionale krantenuitgeverij in het Noorden. In 2021 verwisselde de uitgeverij voor een derde keer van eigenaar en vond ik het tijd om een andere werkomgeving te gaan zoeken. Mijn oog was al op de zorgbranche gevallen omdat ik het gevoel had dat ik daar een waardevolle bijdrage kon leveren, ook al sta ik als secretariële ondersteuner niet direct aan een ziekbed. Ik heb daarna ruim een jaar op het secretariële ondersteuningsbureau bij het Frisius mc (voorheen het MCL) gewerkt waar ik een inkijkje kreeg op de werking van de afdelingen klinische farmacie en medische beeldtechniek. Ik werkte er vier dagen. In deze periode werd mijn broer ernstig ziek en nam ik een aantal zorgtaken voor hem op, naast de zorg voor mijn bejaarde moeder. Het was een intensieve en heftige periode. Helaas is mijn broer begin 2023 overleden en daarnaast werd de zorg voor mijn moeder intensiever. Om goede mantelzorg te blijven bieden én ondertussen mijzelf staande te kunnen houden moest ik wel minder gaan werken, maar dat kon toen niet bij het Frisius mc. Ik besloot een andere baan te zoeken en kwam bij de Zorgverbeteraars in Roden terecht waar het prima klikt en waar ik mij als een vis in het water voel. Door de intensieve mantelzorg voor mijn moeder sta ik met mijn neus dicht op de praktijk en zie ik van dichtbij wat er allemaal komt kijken bij het verlenen van kwalitatieve zorg. Het zit ‘m in het goed coördineren, organiseren en communiceren en het is gebaseerd op vertrouwen. Voor het werk bij de Zorgverbeteraars geldt dat net zo goed. We streven naar het leveren van kwaliteit en verbetering in de zorg. Mede met mijn ondersteuning en die van de thuiszorg kan mijn moeder zelfstandig blijven wonen en heeft ze voor haar de beste kwaliteit van leven. De zorg voor mijn moeder kan ik hier bij de Zorgverbeteraars combineren met mijn werk omdat ik mijn uren flexibel kan indelen als dat zo uitkomt. Mijn kinderen zijn alle drie volwassen en de deur uit en ik kan, indien ik wil, ook in de avonduren werken. Dat geeft minder druk en stress voor mij en de werkgever kan erop vertrouwen dat het werk gedaan wordt.

Ik doe het niet alleen, hè. Mijn zus komt een paar keer per jaar over uit Zweden om een aantal weken de zorgtaken over te nemen en een nicht uit Aalsmeer neemt geregeld een dag zorgverlof op van haar werk om mij een dagje vrij te spelen. Zij doet het niet alleen voor mij maar ook voor de kwaliteit van de tijd die ze zo met haar Oma kan doorbrengen. Zo kan ik af en toe ook vakantie nemen. Daarnaast levert de thuiszorg uiteraard ook een belangrijke bijdrage in de dagelijkse verzorging.

Het mes snijdt aan beide kanten. Deze manier van gedeelde mantelzorg is een voorbeeld van hoe de participatiewet volgens mij bedoeld is. Ik ben me er echter ook van bewust dat niet iedereen in dezelfde situatie het zo getroffen heeft als mijn moeder of niet iedere mantelzorger zich de keuze om minder uren te gaan werken kan veroorloven.

Ik krijg niets betaald voor de tijd die ik in de mantelzorg steek en toch kan ik rondkomen van de uren die ik werk bij de Zorgverbeteraars, doordat ik de randvoorwaarden zelf gecreëerd heb en met minder genoegen kan nemen. Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad, eer ik deze situatie voor elkaar kreeg. De zorgvraag van mijn moeder kan ook nog veranderen, dus het blijft bijsturen, maar wie dan leeft, die dan zorgt.

Ik zie het zo: Door de maatschappij worden nu minder kosten gemaakt dan wanneer mijn moeder in een verpleeghuis zou worden opgenomen. Daarnaast is het bekend dat er een capaciteitstekort is in de zorg. Omdat ik een deel van de zorg op me kan nemen, scheelt het daardoor misschien wachttijden voor iemand anders die ook zorg nodig heeft omdat er capaciteit vrijgespeeld kan worden. Zo draag ik mijn steentje bij aan deze maatschappij.

Deels vanuit huis werken en tussendoor een paar huishoudelijke taken verrichten of even op en neer fietsen naar mijn moeder brengt mij fysiek meer in beweging dan wanneer ik continue op de bureaustoel zit, dus dat is ook een win voor mij. Het is voor mij de ideale combinatie. Aanwezig zijn op het werk en de collega’s treffen kan op vrijdag wanneer we als team bij elkaar komen op kantoor. Ik heb dan enkele zorgtaken uitbesteed aan de thuiszorg.