VIPP: Are you in it for the money?

Man met een missie (....en een mening)

De subsidieregeling VIPP is, de naam Versnellingsprogramma Informatieuitwisseling Patiënt Professional zegt het al, een subsidieregeling om de informatie-uitwisseling tussen zorgverleners en patiënten te bevorderen. Laat ik beginnen te stellen dat ik, in tegenstelling tot veel van de negatieve berichtgeving over zakkenvullende softwareleveranciers, de regeling toejuich. Het zet zaken in beweging die anders nog wel een aantal jaren hadden stilgestaan en die beweging is absoluut de kant die we op moeten.
Ook het mechanisme waarin de subsidie niet achteraf na verantwoording uitbetaald wordt maar juist vooraf (met het risico dat het terugbetaald moet worden), kan op mijn goedkeuring rekenen. Op de een of andere manier vinden mensen geld terugbetalen namelijk erger dan geld niet krijgen, dus dat is een mooie stok achter de deur. Er is alleen één probleem met subsidies in het algemeen: het woord subsidie lijkt met regelmaat vertaald te worden als ‘gratis geld’. Dat is hier niet anders.

Het doel van de regeling is tweeledig: enerzijds moet het de informatie-uitwisseling tussen zorgverleners en patiënten (en tussen zorgverleners onderling) verbeteren door onder meer eenheid van taal te creëren. Anderzijds moet het leiden tot een juist medicatieoverzicht bij patiënten (met 50-75
ziekenhuisopnamen in Nederland per dag door medicatiefouten is dat geen overbodige luxe). Het idee achter de subsidie is dat deze ongeveer de helft van de kosten dekt die een ziekenhuis moet maken om de doelstellingen te realiseren. Deelnemen aan de VIPP-regeling kost dus, in termen van geld, per definitie meer dan het oplevert. Toch zien we dat het subsidiegeld in menig ziekenhuis/zorginstelling wordt gebruikt om gaten in het ICT-budget te dichten of dat projectbudgetten voor VIPP worden gelimiteerd tot de hoogte van de subsidie. Daarnaast leidt de drang om de subsidie binnen te halen ook op veel plekken tot een verkeerde focus. Niet de achterliggende doelstellingen, maar het behalen van de subsidie-eisen krijgt prioriteit. Soms met interessante trucages als gevolg. Alles om op de peildatum aan de subsidie-eisen te voldoen. Ik ben dan ook zeer benieuwd hoeveel zorginstellingen er een half jaar na de audit nog steeds aan de eisen voldoen.

En dat terwijl er zo veel te winnen valt. Afspraken met elkaar maken over vastlegging en daarmee toewerken naar eenheid van taal, patiënten een gelijkwaardigere informatiepositie geven, medicatiefouten voorkomen door medicatie-informatie beter vast te leggen en uit te wisselen… Het kan zo veel beter als we met z’n allen hierin een paar stappen voorwaarts zetten. Het is toch fantastisch dat zelfs de overheid dat inmiddels begrijpt en bereid is daar financieel aan bij te dragen? Ik daag zorginstellingen uit om kleur te bekennen en principes als registratie aan de bron en standaarden als Zorg Informatie Bouwstenen te omarmen.
Zo maken we samen de zorg beter. Or are you in it for the money?